Van Bamako via Casablanca (Marokko) naar Amsterdam

30 januari

Om 05:30 uur komen we aan in Casablanca (Marokko). Tijdens de vlucht hebben we een beetje gedoezeld maar van echt slapen is niet veel terecht gekomen. In Casablanca moeten we direct door naar de transferhal en krijgen tussendoor ook weer te maken met de autoriteit politie. Zodra er een uniform aan te pas komt denken de mannen dat ze een bepaalde macht hebben en vinden ze dat ze die ook mogen misbruiken. Dat uniform zie ik zo langzamerhand als een verlengstuk van een bepaald mannelijk lichaamsdeel. Maar goed ook hier komen we weer doorheen en dan begint het lange wachten (6 uur) tot onze vlucht mag boarden voor Amsterdam. Verveelt hangen we wat rond op het vliegveld. Af en toe een wandelingetje langs de tax-free shops en weer terug. Als ik op een gegeven moment aan één van de douanebeambten vraag of ik ergens even naar buiten kan om een sigaretje te roken blijkt dat niet te kunnen. Wel wordt me in mijn oor gefluisterd dat roken op het toilet oogluikend wordt getolereerd. Veel lezen en Ruud luistert muziek van mijn telefoon. Maar Royal Air Maroc is een punctuele maatschappij want keurig op tijd moeten we verschijnen om in te stappen en exact om 02:05 uur komt het vliegtuig in beweging.

Aan boord horen we veel Nederlands. Het vliegtuig is nog niet eens half vol. De tijd gaat rustig voorbij en we slapen een beetje totdat de daling wordt ingezet. Eenmaal geland zijn we vrij snel door de douane en komt onze bagage ook al snel op de bagagebanden aan. Zelfs het beeld dat Ruud heeft gekocht ziet er nog intact uit. De laatste hobbel is de douane die ons er uit pikt en vraagt wat er in dat pakket zit en of we nog wat aan te geven hebben. Ruud legt uit dat het een Malinees masker is. De man vraagt nog of het een oud beeld is waarop Ruud gelijk zegt dat het een nieuw beeld is. Pfff we mogen door. In de aankomsthal treffen we na enig rondkijken Marco en zowaar ook Matthijs. Het weerzien is geweldig en we lopen vlot naar de parkeergarage. Onderweg naar Leiden komen de eerste verhalen en vrij vlot zijn we weer thuis. Een rare gewaarwording maar o zo heerlijk. De reis zit er op en het gewone leven kan weer beginnen maar wel met hele mooie ervaringen en heel veel indrukken rijker.

Iedereen die het geduld heeft gehad om onze reisverslagen te lezen; BEDANKT. Het was leuk om bij te houden en het zal straks een mooi naslagwerk zijn bij de foto's.