etappe 3 + 4

Maandag 30 december 2013

Lekker geslapen en na een goed ontbijt gaan we uitgerust op pad richting het zuiden. De tolweg voert ons langs Barcelona verder zuidwaarts.

In Benicarlo (zo’n 150 kilometer voor Valencia) vinden we een restaurantje aan het strand en aangezien de zon schijnt nemen we plaats op het terras. Wel met de jas aan want de wind is nog wat kil. Hier lunchen we uitgebreid en genieten van het buiten eten.

De laatste kilometers zijn dan ook geen probleem meer en al snel rijden we Valencia binnen. Opnieuw doet de tomtom zijn werk en begeleidt ons naar het hotel in de binnenstad. Het hotel heeft gelukkig een parkeergarage onder het gebouw en daarvoor moeten we met auto en al in een mega lift. Een erg aparte ervaring maar dan staat onze auto veilig opgeborgen voor de komende dagen. Na het inchecken brengen we gauw onze bagage naar onze kamer. Omdat het hotel is volgeboekt krijgen wij een upgrade en onze kamer is ruim van opzet en op de hoek van het pand. We hebben 3 leuke balkons voor ieder raam die uitzicht geven over de binnenstad. Omdat ik geld bij me heb van zowel Ruud als voor mezelf straks in Afrika, mag ik dit geld in de hotelkluis veilig opbergen. Nu ook dit is geregeld besluiten we om gelijk de stad in te gaan ondanks dat het intussen al donker is geworden.

Na een korte stadswandeling inclusief bezichtiging van de kathedraal vinden we een barretje genaamd “Las Horas” om te borrelen. Het interieur is über kitsch maar wel erg mooi. Door de boxen klinkt opera en overal waar je kijkt zie je gouden cherubijntjes die grote bloemstukken ondersteunen of kroonluchters vasthouden aan het plafond. Rode velours gordijnen en de vele schilderijen maken het interieur volledig af. Helaas is dit etablissement (want zo mag je deze bar wel noemen) niet op oudejaarsavond geopend dus we zoeken nog even door naar een geschikte locatie voor morgen.

De volgende bar op het lijstje is niet erg gezellig qua interieur dus hopelijk vinden we morgen nog een leuke plek waar wij oud en nieuw kunnen vieren. Wel vinden we een leuk klein tapasrestaurant op een klein pleintje waar we die avond onder het genot van een fles wijn een grote pan met paella geserveerd krijgen.

Dinsdag 31 december 2013
Vandaag de toerist uitgehangen. Lekker rondgewandeld door El Centro Historico en een fles Cava gescoord bij El Corte Ingles voor het geval dat we vanavond nergens meer terecht kunnen en we met z’n tweeën oud en nieuw op de hotelkamer moeten vieren. In de loop van de ochtend nemen we een hop on hop off bus die ons de zeezijde van de stad laat zien. We zien onderweg ook een paar architectonische hoogstandjes van hele moderne, mooie gebouwen die in de oude rivierbedding van deze stad zijn neergezet. Na de rit gaan we weer op zoek naar een geschikte feestlocatie voor die avond en uiteindelijk hebben we een reservering gemaakt om 21 uur bij restaurant Q Art.

Nu ook dit is vastgelegd lopen we nog wat rond door het centrum en lunchen in de middagzon op plaza de la Virgin. De middag vliegt voorbij en omdat de avond nog lang is, houden we een echte Spaanse siësta. Rond 19 uur staan we op en kijken via de Ipad nog even naar de Top2000 a gogo. Stipt om 21 uur staan we bij het restaurant op de stoep echter het personeel is nog niet klaar dus we worden weggestuurd tot 21:30 uur.

Ondertussen zie we inde stad allerlei mensen chique aangekleed met eten onderweg naar de diverse oudejaarsfeestjes. Na ruim een half uur lopen we terug naar het restaurant waar we hartelijk worden ontvangen. Er zijn intussen al meerdere gasten en we krijgen een tafel vooraan. De fles wijn staat al klaar evenals een fles water. De muziek is uit onze jeugd en na een uurtje wordt het buffet geopend. We hebben het naar onze zin en alles smaakt prima. Een half uur voor twaalven wordt er door de ober op iedere tafel een fles Cava neergezet en voor iedereen een zakje met twaalf druiven. Ook worden er zilverkleurige feestzakken uitgedeeld aan alle gasten. In deze zakken zitten feesthoedjes en snorren, een kleurige slinger voor om je hals, een toeter en serpentines. Vlak voor twaalf uur wordt ons duidelijk gemaakt dat je bij iedere slag van de klok een druif moet opeten, dat brengt geluk. En dan begint het aftellen.

Woendag 1 januari 2014

Gelukkig Nieuwjaar of op z’n Spaans Feliz Anos.

Iedereen in het restaurant feliciteert elkaar en de kurken van de flessen Cava vliegen in het rond. In een korte tijd staat de dansvloer vol met dansende mensen en voor ons had 2014 niet beter kunnen beginnen. Wat een gezelligheid. Om 1:30 uur houden wij het voor gezien en gaan terug naar ons hotel om toch nog iets van nachtrust te krijgen voordat we de lange rit naar Malaga gaan rijden.

Om 9 uur gaat de wekker (veel te vroeg na vannacht) en een beetje brak gaan we ontbijten. Hierna vlug de tassen inpakken en vlot zijn we op pad. Auto weer in de lift en de straten van Valencia zijn leeg op deze 1e Januari.

Algauw zitten we op de snelweg richting Alicante en na een kilometer of 30 schrik ik. Ik realiseer me ineens dat mijn contante geld nog in de hotelkluis is achtergebleven. Er zit niets anders op dan om te keren en ons geld te gaan halen. Jammer van de verloren tijd maar wie zijn kop niet gebruikt moet zijn benen gebruiken (dat zei mijn moeder vroeger al). Uiteindelijk komt alles in orde en met een gerust hart gaan we weer op pad.

Als we Alicante en daarna Murcia voorbij zijn, verlaten we de kuststreek en rijden meer landinwaarts aan de noordzijde van de Sierra Nevada richting Granada. Het uitzicht op de bergen is indrukwekkend en sommige bergtoppen zijn ook hier besneeuwd. Ook onze snelweg gaat behoorlijk op en neer en dus heeft de Lada het zwaar met het stijgen. Af en toe terugschakelen naar de 4e versnelling en zelfs een keer terug naar de 3e. Maar Malaga komt in zicht.

Het wordt echter intussen al donker en onze tomtom stuurt ons zo de stad in. Helaas blijkt dat dit keer niet juist want het adres waar wij verwacht worden zou aan het strand moeten liggen en onze tomtom stuurt ons naar een begraafplaats in de binnenstad van Malaga. Dan toch maar even mobiel internet op de telefoon en al snel blijkt dat we 15 minuten verderop moeten zijn. De eigenaar van het appartement staat al klaar met de sleutel en leidt ons naar onze nieuwe verblijfplaats voor de komende dagen. Zwembad voor de deur en uitzicht over het strand en de zee. Ik heb zo’n idee dat we ons hier wel gaan vermaken de komende dagen.